Podatnicy mogą skorzystać z kilku różnych metod weryfikowania cen transferowych. Każda metoda ma swoje zalety i wady, dlatego też warto dokładnie zapoznać się z nimi dzięki czemu zdecydowanie łatwiej będzie wybrać najlepszą z nich.
Na czym polega metoda rozsądnej marży?
Metoda rozsądnej marży, to nic innego jak tzw. koszt plus. W dużym skrócie mówiąc metoda ta opiera się przede wszystkim na określeniu realnego poziomu sumy bazy kosztowej oraz narzutu zysku kalkulowanego. Pamiętać należy o tym, że rynkowa wartość narzutu zysku może być szybko określona na przykład dzięki poziomowi zysku, który dany podmiot jest w stanie uzyskać w porównywalnych transakcjach z podmiotami niepowiązanymi. Największym problemem zastosowania tej metody jest przede wszystkim to, że niezbędne jest zachowanie tożsamości kategorii kosztów bezpośrednich, pośrednich i kosztów ogólnych zarządu nie tylko w transakcji badanej, ale również w transakcjach porównywalnych.
Ceny transferowe weryfikowane metodą podziału zysków
Jeżeli przedmiotem transakcji są przede wszystkim znaczące aktywa niematerialne albo transakcje o dość skomplikowanym charakterze, to rzadko kiedy można skorzystać z podstawowych metod weryfikowania cen transferowych (zobacz więcej). W takiej sytuacji z pomocą przychodzi metoda podziału zysków, czyli MPZ. Jest to w chwili obecnej najlepsza alternatywa dla metody transakcyjnej. Metoda MPZ jak sama nazwa wskazuje polega po prostu na określeniu łącznych zysków, które podmioty powiązane są w stanie osiągnąć w związku z przeprowadzeniem danej transakcji. Warto wyraźnie zaznaczyć, że podział należy dokonać w takiej samej proporcji, w której podziału dokonałyby podmioty niezależne. Nie można zapominać również i o tym, że podziałowi podlegać będzie nie tylko sam zysk, ale również wszelkie straty. Metoda MPZ w przeciwieństwie do konkurencyjnych metod weryfikacji nie wymaga ścisłej porównywalności przedmiotu transakcji. W tym konkretnym przypadku, aby zweryfikować ceny transferowe zwraca się szczególną uwagę na kryteria porównywalności.